Zürich, 1 februari 2012 -
Na de protestactie in Davos konden de vrouwen van FEMEN net zo goed even doorreizen naar Zürich om een partijtje ijshockey te spelen in de tuin van de Internationale IJshockey Federatie. Deze bond is in 2009 zo vriendelijk geweest het WK van 2014 toe te kennen aan Wit-Rusland.
Ondanks druk van de Europese Unie om Wit-Rusland het ijshockeytoernooi te ontnemen als het niet alle politieke gevangenen vrijlaat, staat het evenement in Minsk nog altijd op de sportkalender.
Al sinds het uiteenvallen van de Sovjet-Unie voert Aleksander Loekasjenko in Wit-Rusland een waar schrikbewind. Politieke tegenstanders worden zonder pardon opgepakt en achter de tralies gezet of erger. Vorig jaar greep Loekasjenko na verkiezingsfraude opnieuw de macht. Massale demonstraties werden bloedig neergeslagen.
Sindsdien heeft FEMEN regelmatig haar pijlen op de boze buurman gericht. Moedig maar riskant - een protestactie in Minsk leidde tot de ontvoering van een drietal activistes. Maar FEMEN laat zich niet intimideren en grijpt het WK ijshockey aan om de misdaden van dit bloedige regime opnieuw aan de kaak te stellen.
Het al dan niet boycotten van sportevenementen om politieke redenen kent een lange traditie. Berucht in dit opzicht zijn de Olympische Spelen van 1936 in Berlijn ter meerdere eer en glorie van het nazi regime. Nederland waste zijn handen in onschuld, liet het aan de sporters over al dan niet te gaan.
Een ander voorbeeld is het WK Voetbal van 1976 in Argentinië. Freek en Bram riepen op tot een boycot met de actie ‘Bloed aan de Paal’. Nederland ging toch en verloor de finale.
De Olympische Spelen van Moskou in 1980 en van Los Angeles in 1984 stonden in het teken van de Koude Oorlog tussen Amerika en Rusland. Ook bij de Spelen in China in 2008 was er discussie over al dan niet gaan, dit maal vanwege de schending van mensenrechten, de ‘bezetting’ van Tibet, maar tot een serieuze boycot kwam het niet. En zo zijn er nog wel meer voorbeelden te bedenken van de dubieuze relatie tussen sport en politiek.
De effectiviteit van een boycot is moeilijk te meten, maar het lijdt geen twijfel dat Loekasjenko in zijn hemd staat als de ijshockeyfederatie besluit om Wit-Rusland het WK te ontnemen. Het zou een steun in de rug zijn voor de oppositie.
Een goede zaak dat FEMEN dit opnieuw onder de aandacht brengt, zodat de politieke druk op het misdadige regime kan worden opgevoerd om alle politieke gevangenen vrij te laten en de weg vrij te maken voor een democratisch gekozen regering. Daar is ongetwijfeld meer voor nodig dan de annulering van een ijshockeyfeest – de strijd tegen het schrikbewind van Loekasjenko zal op meerdere fronten geleverd moeten worden.
Foto's Olga Shurova (Femen LJ)
.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten