Vandaag verscheen in de krant het volgende opmerkelijke bericht:
Oktober vorig jaar werd ex-premier Julia
Timosjenko veroordeeld tot zeven jaar gevangenis wegens corruptie en misbruik
van overheidsgeld, m.n. bij het sluiten van een gasdeal met Rusland.
Vorige week is er in Charkov een nieuw
proces tegen haar aangespannen voor belastingontduiking, fraude en diefstal in
de periode voor haar premierschap, toen ze leiding gaf een groot energiebedrijf.
Hiervoor zou ze maximaal nog eens 12 jaar gevangenis kunnen krijgen.
Je kunt je afvragen wat het Oekraïense OM
bezielt om deze oude zaak nieuw leven in te blazen. De vervolging van
Timosjenko en andere leden van de oppositie heeft al tot een ernstige
verslechtering van de betrekkingen met Westerse landen geleid. Die beschuldigen
president Janoekovitsj van selectieve en politiek gemotiveerde rechtsvervolging.
Berichten over haar slechte behandeling in
de gevangenis, waar ze lijdt onder ernstige rugpijn met nu als klap op de vuurpijl
de aankondiging dat ze in hongerstaking gaat, zullen de relatie met het Westen verder
onder druk zetten.
Viktor Janoekovitsj in gesprek met Javier Solana bij een ontmoeting van twee jaar geleden
Vorige week nog uitte voormalig EU-topman
Javier Solana in Washington grote twijfels over eventuele toetreding van
Oekraïne tot de EU:
"Voor mij is Oekraïne een van de
grootste frustraties van mijn leven. Ik was betrokken bij de onderhandelingen
tijdens de Oranje Revolutie. Deze periode begon veelbelovend, maar het
duurde erg lang. De strijd tussen Julia Timosjenko en Viktor Joesjtsjenko
was heftig en wreed.
Einde van het liedje is dat Joesjtsjenko
thuis zit en alle politieke macht heeft verloren en Julia Timosjenko in de
gevangenis is beland, terwijl Janoekovitsj die de eerste verkiezingen verloor, nu
de president van het land is.
De grootste teleurstelling is dat Oekraïne veel
meer zou kunnen bereiken, maar de situatie wordt bemoeilijkt door de zwakke
organisatie van de politieke instellingen en de sterke onderlinge verdeeldheid.”
Tel daarbij op het
zwakke politieke bewustzijn van de gemiddelde burger, zo zou ik er aan toe
willen voegen, die door het Sovjet verleden niet vertrouwd is met democratische
processen. Zo kon er vlak na de Oranje Revolutie chaos in het land ontstaan, de
corruptie schrikbarende vormen aannemen en zag oude rot Janoekovitsj zijn kans
schoon om dit keer met succes een greep naar de macht te doen.
Al met al lijkt
Oekraïne af te glijden naar een steeds autoritairder regime dat zich onmogelijk
maakt bij de Europese Unie en zo automatisch in de armen van het Euraziatische
Pact wordt gedreven, dat Poetin aan het smeden is.
Een weinig
rooskleurig vooruitzicht waar het EK voetbal van komende zomer weinig of geen verandering in kan brengen,
maar dit is op zich geen nieuws – totalitaire staten vormen wel vaker het
podium voor grote sportevenementen, zo leert de geschiedenis.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten