Angelina Diash is 22 jaar, studeert psychologie aan de Universiteit van Kiev en maakt deel uit van de vrouwenbeweging FEMEN. De Amerikaanse fotograaf Terrell Jeremain Starr sprak met haar over het leven als zwarte Oekraïense.
In de jaren tachtig kwam Angelina’s vader vanuit Angola naar Rusland om er te studeren. Daar ontmoette hij haar Oekraïense moeder. Hoewel ze opgegroeid is in Oekraïne en zich er helemaal thuis voelt, merkt Angelina dat veel landgenoten haar nog altijd als een buitenlander beschouwen.
Op de dag dat Terrell haar in Kiev ontmoette, september 2010, ging Angelina samen met Ana Lichuk de straat op om foto’s te nemen voor een soloprotest van FEMEN tegen de slechte straatverlichting in de stad.
“You know people think we’re just a bunch of women showing off our boobs, but its not true,” vertelt Angelina aan Terrell, terwijl ze door de straten van het centrum lopen en het net begint te regenen. “Yes we show the boobs. But only to make people pay attention to the message. If we were just walking through the streets with signs, no one would notice.”
Het voetgangerstunneltje waar de foto’s worden genomen, is volgeklad met nazisymbolen. Het getal 88 staat voor ‘Heil Hitler’ (de H is de achtste letter in het alfabet).
Er is veel racisme in Oekraïne, meent Angelina. Ze kent een zwarte Amerikaan die in Kiev studeert en niet begrijpt hoe zwaar het leven is voor zwarte Oekraïners. Hij is uiterst relaxed, denkt dat iedereen hem accepteert, maar ziet niet het hele plaatje.
Kortgeleden is Angelina lastiggevallen door een groepje skinheads, die aan haar begonnen te trekken en duwen, haar uitscholden voor ‘aap’ en ‘nikker’ en haar in elkaar dreigden te slaan. Het ergste nog was, dat het onder de ogen van politieagenten gebeurde – ze keken ernaar, maar staken geen poot uit om haar te helpen. Gelukkig kon ze zich losrukken en uit de voeten maken.
Angelina zou graag eens naar New York gaan om te kijken hoe zwarte Amerikanen leven. Net als de meeste zwarte Oekraïners, weet ze maar weinig van haar Afrikaanse wortels – haar vader stierf toen ze nog jong was. Haar zwarte identiteit moest ze grotendeels zelf ontwikkelen, aan de hand van televisiebeelden en videoclips - meestal niet de beste docenten, zo besefte ze later.
Veel zwarte Oekraïners hebben dan ook een verwrongen beeld van Amerikaanse getto’s, alsof ze daar niets anders doen dan dope gebruiken, elkaar overhoop schieten en bestelen. Om nog maar te zwijgen over het beeld van de vrouw dat gepresenteerd wordt in hiphop clips.
Foto's Terrel Jermaine Starr
P.S.
Tijdens het schrijven van dit stukje dacht ik opeens aan een foto van het soloprotest, die ik destijds hier niet heb geplaatst, omdat ik hem nogal… afijn, kijk zelf maar.
Foto Jaraslav Debyli
-> zie ook Donkere Steegjes en Odessa is geen bordeel
Geen opmerkingen:
Een reactie posten