dinsdag 26 juli 2022

Het kind van de rekening



Oslo - 8 juli 2022 (eigen foto)
.


    Dit is heel waarschijnlijk mijn laatste bijdrage aan dit blog. Bij het uitbreken van de oorlog had ik de draad hier na een lange rustperiode weer opgepakt. Anders dan in de hoogtijdagen van dit blog gunt Google mij helaas geen opvallende plaats meer in zijn zoekmachine, waardoor mijn bijdragen hier vrijwel volledig ondersneeuwen onder het ruime aanbod van berichtgeving. Dat heeft mij na enige aarzeling doen besluiten mijn pogingen om dit verschrikkelijke conflict op verschillende manieren onder de aandacht te brengen te staken. 

    Na 5 maanden oorlog merk je dat er helaas een zekere gewenning optreedt, en velen weer overgaan tot de orde van de dag. We kijken niet meer op van het zoveelste Russische bombardement, maken ons eerder zorgen of er nog wel gas door de pijplijn komt. Het risico bestaat dat de aandacht voor de oorlog en de vele slachtoffers verflauwt en ook de inspanningen om er een einde te maken minder worden. Dit mag natuurlijk niet gebeuren, maar is het te voorkomen? 
    Onze westerse neo-liberale democratie lijkt niet bij machte om een krachtig tegenwicht te vormen tegen de agressie van een autocratie. Ons geloof in vrede en economische groei als uitvloeisel van de globalisering van de markt was zo groot dat we ons in slaap hebben laten sussen, oorlog in de achtertuin niet voor mogelijk hielden. Oekraïne is het kind van de rekening dat we daar nu voor gepresenteerd krijgen.

***

vrijdag 27 mei 2022

Verwoestingen in Bakhmout

 

Bakhmout, 26 mei 2022
.

In Oost-Oekraïne rukken de Russen op naar Bakhmout, waar scholen en appartementencomplexen onder vuur werden genomen...
















Het is niet alleen Bakhmout dat het moest ontgelden: meer dan veertig steden in het Oosten van de Donbas zijn beschoten, meldt het Oekraïense leger. Ook zijn er opnieuw tientallen lichamen in een massagraf ontdekt.



.

donderdag 26 mei 2022

Overleven in een opvangcentrum

 

Dnipro, 24 mei 2022
.

Sinds het begin van de oorlog in Oekraïne stromen dagelijks honderden vluchtelingen de opvangcentra in de stad Dnipro binnen. Kwamen ze eerst uit het hele oosten van het land, tegenwoordig komen ze vooral uit de Donbas.















.

dinsdag 24 mei 2022

Severodonetsk onder vuur



Severodonetsk, 21 mei 2022


Na het platbombarderen van Marioepol is Severodonetsk een van de volgende steden die door de Russen onder vuur wordt genomen, omdat deze van strategisch belang is voor de verdere bezetting van de Donbas. De stad wordt al dagenlang door artillerie bestookt. Vele inwoners zijn al gevlucht of staan op het punt dat te doen...






Anderen hebben voor alsnog besloten om te blijven en proberen er het beste van te maken, op hoop van zegen...









(Foto's Juan Carlos)
.

maandag 23 mei 2022

Stop met ons te verkrachten!

 

Cannes, 21 mei 2022
.

Het afgelopen weekend werd de glamour en glitter van het filmfestival in Cannes geconfronteerd met een alarmerend protest. Op de rode loper ontdeed een vrouw zich plotseling van haar kleren om met een in de kleuren van de Oekraïense vlag beschilderd bovenlichaam de aandacht op te eisen: "stop raping us".
De Franse feministische actiegroep SCUM die zichzelf omschrijft als "radicale feministische activisten en universele godslasteraars" liet even later op Instagram weten dat een van haar leden naar het festival was gegaan om "de seksuele marteling aan de kaak te stellen die Oekraïense vrouwen tijdens de oorlog ondergaan".










Beveiligers snelden toe om de vrouw in een jas te wikkelen en af te voeren, want the show must go on

"Ze gebruikte de codes van FEMEN, evenals de esthetiek van het protest tegen de misdaden begaan door Russische soldaten onder leiding van Estse vrouwen in april voor de Russische ambassade", staat in SCUM's Instagram-bericht.







Tallinn, 12 april 2022 (Foto's Priit Mürk/ERR)
.

Verkrachting is naar verluidt zo wijdverbreid in Oekraïne dat lokale en internationale groepen zich haasten om kits voor na de verkrachting, zoals noodanticonceptie en abortuspillen voor Oekraïners te krijgen.
Vorige maand zei Oekraïne binnen slechts twee weken meer dan 400 meldingen van seksueel geweld door Russische soldaten te hebben ontvangen. Het Oekraïense Ministerie van Defensie zei donderdag dat het in twee dagen meer dan 60 meldingen van verkrachting had ontvangen, eraan toevoegend dat ook kinderen het doelwit waren.

Sima Bahous, uitvoerend directeur van UN Women, pleit voor een "gendergevoelige" humanitaire reactie. "De combinatie van massale ontheemding met de grote aanwezigheid van dienstplichtigen en huurlingen, en de brutaliteit die wordt getoond tegen Oekraïense burgers, heeft alle rode vlaggen doen rijzen", zei Bahous. Ze voegde eraan toe dat er een verhoogd risico was op mensenhandel bij grensovergangen, met een bijzonder risico voor jonge vrouwen en niet-begeleide tieners.

De Verenigde Naties en ook het Europees Parlement hebben inmiddels opgeroepen om de toenemende meldingen van verkrachting en seksueel geweld onafhankelijk te onderzoeken en een internationaal tribunaal op te richten om de verantwoordelijken te vervolgen.



zondag 8 mei 2022

De nachttrein naar Lviv

 

Als de vertrektijd nadert, haasten de laatste aankomende passagiers in Dnipro zich om de  nachttrein van 14.30 uur naar Lviv te halen - 4 mei 2022


Een man met een rugzak en beddengoed heeft moeite om het elektronische kaartje op zijn telefoon te vinden. Drie treinbegeleiders gekleed in vers geperste uniformen proberen geduldig te helpen.



Twee mannen in uniform en hoed flankeren een trap op een blauwe treinwagon. Drahan Eugene Leonidovych, in het midden, is een treinbegeleider voor de Oekraïense spoorwegen.


Over het perron loopt een hond los over de treinrails, zijn riem achter hem aan. Elmira Andrii ging van huis met twee honden, Archie en Lika. Toen Archie eenmaal was opgehaald, stapten ze in de trein en namen ze plaats in de economy class.
Andriiko is van plan in Duitsland te blijven tot de oorlog voorbij is en hoopte daar werk te vinden als hondentrimster, haar beroep. Archie, een 7-jarige mini-Yorkshire terriër, is net getrimd voor de lange reis die voor ons ligt.

Als de trein het station uitrijdt, overstemmen gierende wielen het geluid van een ongelukkig miauwende kat. Tatiana, die twee jaar als treinbegeleider heeft gewerkt, zorgt voor de kat die op weg is om zich weer bij zijn baasje in Lviv te voegen. 



Een vrouw in een groen vest en een jong meisje in een roze shirt voor haar kijken uit het raam



Margo en Fedor vermaken zich in het gangpad met andere kinderen


Marina Bogdanova verliet het huis zonder haar man omdat mannen moeten blijven om te vechten. Haar kinderen Margo en Fedor spelen op het stapelbed met de poppen die ze hebben meegenomen.
"We hebben een sponsorfamilie in het VK," vertelt Maria. “Via Lviv hopen naar Engeland te kunnen gaan. Mijn kinderen waren niet veilig in Dnipro. Het is stressvol. De scholen zijn dicht, sommige worden gebruikt als schuilplaatsen. Ik hoop dat mijn kinderen in Engeland kunnen studeren.”
Binnen een uur hebben Fedor en Margo vrienden gemaakt met andere kinderen aan boord en spelen ze in het smalle gangpad.

Uit het raam zien we tractoren ploegend over de velden. Paarden grazen op het gras en een hert springt weg bij het geluid van de naderende trein. Witbloeiende bomen schieten voorbij en fleuren de anders zo sombere dag op. Mannen staan bij de ramen, praten op mobiele telefoons en roken.



Archie, de 8-pond terriër, is niet aangelijnd en bezoekt andere passagiers in zijn treinwagon, waaronder de familie Salosalova uit de belegerde havenstad Mariupol.


Katia Salosalova, 38, een lerares, en haar man, Sergie, 35, een staalarbeider, ontsnapten op 21 april uit Mariupol met hun zoontje. Ze vervolgen hun weg naar het westen van Oekraïne. In Mariupol "is er geen water, geen gas, geen eten, niets" , zegt ze. 'Je kunt er niet wonen. We vertrokken heel snel, tijdens een groene corridor. Wij hopen ooit terug te gaan.”
Haar ouders gingen niet naar het westen, maar naar het oosten en wonen nu bij haar oom in Rusland, maar misschien kunnen ze ooit naar de Europese Unie gaan. 

Yaroslav en Diana komen uit Charkov. Ze brachten de tijd door op haar computer. Het leven in het zwaar getroffen Charkov was ondraaglijk geworden, dus zijn ze gevlucht met hun zwarte kat Asya.
"We moesten ons appartement verlaten omdat het aan het begin van de oorlog beschadigd was door beschietingen", zegt Yaroslav, een informatietechnologiespecialist van beroep. "De ramen waren eruit geblazen en er was geen verwarming, dus de waterleidingen barstten." Brandweerlieden moesten inbreken in het appartement, dat alleen vanaf het dak toegankelijk was.
Diana komt oorspronkelijk uit Marioepol. Ze zei dat het appartement waar ze opgroeide zwaar beschadigd was door brand en een gebouw in de buurt werd verwoest. Ze zag het op het nieuws.
De ouders van Yaroslav bevinden zich in door Rusland gecontroleerd gebied in de buurt van Cherson, in het zuiden van Oekraïne. Op de vraag hoe lang hij en Diana van plan zijn in Lviv te blijven, antwoordde hij: “Misschien een paar maanden, misschien een jaar, misschien wel voor altijd. Wie weet?"



Francis Dion, 32 jaar, reisde vanuit Canada om in de oorlog voor Oekraïne te vechten.


Francis is net voor Kerstmis uit het Canadese leger gestapt, na 12 jaar te hebben gediend.
Toen de Oekraïense president Volodymyr Zelensky "buitenlandse strijders opriep om zich op 28 februari om 8 uur 's ochtends aan te sluiten, zat ik die avond om 18.00 uur in een vliegtuig", vertelt hij. “Ik vond het gek dat de hele wereld Oekraïne de rug toekeerde. Ze zeiden: 'Sorry, het is jammer dat u geen lid bent van de NAVO. Je staat er alleen voor. Rusland is de tweede wereldmacht.' Ik kon niet gewoon kijken wat er gebeurde. Ik heb het mijn ouders niet verteld. Pas toen ik in Oekraïne aankwam. Ze waren er kapot van. Ze smeekten me om naar huis te komen. Ik heb in zes weken aan het front meer actie gezien dan in twaalf jaar in het Canadese leger.”
Bijgenaamd Shadow door zijn kameraden, nam hij deel aan de strijd in Irpin, ten noordwesten van Kiev, de hoofdstad, die hij beschreef als stedelijke oorlogvoering. Toen de Russen zich terugtrokken, werd hij naar het oostfront gestuurd, waar de gevechten heel anders waren. Hij kon de Russen door een verrekijker zien.
'Het is niet dezelfde oorlog,' zegt hij. "Het is onmogelijk. Het is een veldslag, loopgraven en artillerie, constante artillerie. Het houdt nooit op.”
Er was een andere Canadees aan het vechten in dezelfde eenheid, een sluipschutter, genaamd Waly. Nog maar een paar dagen geleden waren de twee op een missie met twee Oekraïense soldaten toen Russen op hun positie schoten. Waly en Francis overleefden het, maar de twee Oekraïners, die zich buiten de loopgraaf bevonden, waren op slag dood.
"De Oekraïners zijn erg moedig en zeer professioneel. Maar het wordt steeds moeilijker. Het is heel gevaarlijk. Het is krankzinnig."
Francis is van plan nog een tijdje in Oekraïne te blijven, maar wil voor september naar huis, wanneer zijn vriendin een baby verwacht. Hij heeft geen spijt. "Ik heb mijn deel gedaan, ik kon niet thuis blijven.”




Als de avond nadert, breekt de zon door de wolken en verlicht de orthodoxe kerken met bladgoud die overal in het landschap staan. Vrouwen zijn in hun tuinen aan het snoeien, mensen fietsten van de stad naar huis met boodschappen. Mensen zwaaien als de trein voorbij komt. Het gerommel van de locomotief is een welkome afwisseling van het geluid van sirenes in Dnipro.

Er is geen maaltijdservice op de nachttrein naar Lviv, maar een bediende brengt me een verpakt broodje. Naast het begeleiderscompartiment is een warmwaterboiler beschikbaar voor degenen die hun eigen koffie of thee hebben meegebracht. De trein is oud, maar goed onderhouden, met schone lakens en een katoenen handdoek in de eerste klas. De nieuwere treinen zijn vanwege de oorlog buiten dienst gesteld.
In de trein is niet veel te doen als de zon ondergaat. Zwart plastic hangt aan de ramen om te voorkomen dat er 's nachts licht ontsnapt en de positie van de trein aan de vijand verraadt. Na het bombardement op het treinstation van Kramatorsk laat iedereen om dezelfde reden de gordijnen in hun hutten zakken.
De trein komt zonder duidelijke reden tot stilstand en enkele minuten later passeert een andere trein richting het oosten, mogelijk met tanks en munitie. Als hij eenmaal voorbij is, begint de trein langzaam weer te rijden.

De ochtend sleept zich voort terwijl de trein lange stops maakte, opnieuw zonder aanwijsbare reden. Sommige mensen proberen de extra uren weg te slapen, terwijl anderen door de gangen dwalen. Pas later wordt uitgelegd dat treinen moeten stoppen wanneer de waarschuwingen voor luchtbombardementen van kracht zijn.
Als de trein eindelijk tot stilstand komt in Lviv, stappen de passagiers uit met hun huisdieren en tassen op sleeptouw, sommigen weer angstig, sommigen opgelucht, sommigen een beetje van allebei. Een man slaat een kruisje terwijl hij over het perron loopt, uit dank voor de veilige doorgang. Voor veel van de andere passagiers was de 22 uur durende treinreis nog maar het begin van hun reis.

Bron: Carolyn Cole / LA Times (vrij vertaald en bewerkt)


zondag 1 mei 2022

Parijs steunt Oekraïne



Parijs, 30 april 2022
.

Na meer dan twee maanden oorlog blijven honderden demonstranten reageren op de oproep tot steun aan het Oekraïense volk. Op Place de Republique vragen verschillende sprekers om meer internationale hulp, meer wapens voor de moedige strijders, beveiligde humanitaire corridors en de onvoorwaardelijke terugtrekking van de Russische troepen.













Foto's Dragan Lekic, Guillaume Pinon
.