Blootgewoon aan de Zwarte Zee

   Koktebel, de Tataarse benaming voor ‘land van de blauwe heuvels’ vormde in het vroege sovjet tijdperk een geliefd toevluchtsoord voor bohemiens, kunstenaars en schrijvers. Het alternatieve imago dat het zo fraai op het schiereiland Krim gelegen dorp verwierf, werd nog versterkt door de cognac fabriek en het naturistenstrand.

   Tijden veranderen. Koktebel heeft zijn onschuld verloren en zich de laatste jaren in ras tempo ontwikkeld tot een modern toeristencentrum. Je zult er in de zomer nog maar weinig kunstminnaars en intellectuelen tegenkomen. Ze zijn op de vlucht geslagen voor feestende jongeren, die het dorp en de nabijgelegen stranden overspoelen en zich tot in de kleine uurtjes vermaken in disco’s en bars, die als paddenstoelen uit de grond zijn geschoten – Oh, Oh, Koktebel!

   Rustzoekers kunnen beter uitwijken naar de meer afgelegen baaien, waar het eiland nog steeds rijk aan is of hun heil zoeken op het nog altijd geliefde naturistenstrand, waar het zo te zien heerlijk toeven is…

   Misschien dat je in het getoonde bloot een bevestiging ziet van het vooroordeel dat Oekraïne een paradijs is voor sekstoeristen, een lustoord waar vrouwen voor een appel en een ei hun benen spreiden.

   Laat je niet misleiden. Wat mij betreft heeft naaktrecreatie niets te maken met vrouwenhandel en prostitutie, maar veeleer met gelijkwaardigheid en vrijheid. Deze beelden zijn in mijn ogen dan ook niet pornografisch of aanstootgevend, maar getuigen eerder van natuurlijke schoonheid.

   Het valt zeer te betreuren dat we in een maatschappij leven, waarin dit verschil nauwelijks nog wordt gezien. 

Koktebel, zomer 2010 (anonieme amateurfoto's)

.