De dagen van Janoekovitsj lijken geteld

Kiev, 1 december 2013

   Er heerst een haast bovenaardse stilte aan de poort van het Lavra klooster. Bijna geen mens te bekennen - alleen een oude vrouw, waarschijnlijk op weg naar een schietgebedje.
   Plots verschijnt daar een jonge, schaars geklede vrouw met een sikkel in de hand. Wie of wat moet dit in hemelsnaam voorstellen? Een onheilsprofetes, een wraakengel? ‘Dictatuur moet sterven’, zo valt op haar naakte bovenlichaam te lezen. De ogen staan vastberaden in de koolzwarte kassen. Ze lijkt bereid het vonnis eigenhandig te voltrekken.

   De activiste bij het Lavra vormt een eenzame vingerwijzing naar het massale oproer in het centrum van Kiev. Daar heeft zich een menigte van naar schatting driehonderdduizend mensen verzameld rondom de Maidan, het Plein van de Onafhankelijkheid, om van daar uit het stadhuis te gaan bezetten en de parlementsgebouwen te omsingelen.

   President Janoekovitsj heeft zich de volkswoede op de hals gehaald om het hem aangereikte handelsverdrag met Europa niet te onderteken. Zonder twijfel is hij zwaar onder druk gezet door het Kremlin, heeft Poetin gedreigd om Oekraïne financieel te ruïneren mocht Janoekovitsj het in zijn bolle hoofd halen om toenadering te zoeken tot de EU.

   Daar hebben de mensen in Kiev geen boodschap aan. Ze voelen zich Europeanen en zijn het meer dan zat dat hun president zich als het schoothondje van Poetin laat misbruiken. Ze eisen zijn aftreden, nieuwe verkiezingen.

   Zo lijken de dagen van Janoekovitsj geteld, maar vergis je niet. Hij heeft al eerder getoond over meerdere politieke levens te beschikken. Veel etnische Russen die in Oekraïne leven, steunen hem nog altijd en ook de oppositie die nu een front vormt, is als het er op aankomt hopeloos verdeeld, zo is eerder gebleken.

Parijs, 1 december 2013

   Terug naar FEMEN, niet naar de eenzame activiste bij het Lavra, maar naar de Franse hoofdstad, waar de harde kern van de Oekraïense vrouwenbeweging is neergestreken. De tijd lijkt aangebroken om wraak te nemen voor de repressie in eigen land. Voor de Oekraïense ambassade ontbloten de vrouwen de borsten en laten de slipjes zakken om met satanisch genoegen over het portret van de gehate dictator te pissen.

Foto's Femen, Google

.